Hoe Pieter Klok en Sander Schimmelpenninck zich onterecht doodstaren op de werkweek
En ondertussen vrouwen mansplainen dat ze harder moeten werken
Afgelopen weken was het weer eens zo ver. Pieter Klok riep in zijn podcast dat het wel meeviel met hoe hard Nederlanders werken. Daarop volgde een commercieel manager in het opiniekatern in de Volkskrant, waarop Sander Schimmelpennick als ware koning van de opiniemakers Nederlanders op Bluesky werkweigeraars noemde.
Wij klommen in de pen en stuurden een opiniestuk naar de Volkskrant dat gisteren gepubliceerd werd.
In deze Rode Cijfers: de achterliggende data en de juice.
Schimmelpenninck en co kijken naar het verkeerde cijfer
De kern van ons argument: de duur van de werkweek is een verkeerde statistiek. In plaats daarvan moet je kijken naar het aantal gewerkte uren per inwoner. Dit cijfer neemt zowel de gemiddelde duur van de werkweek, het aantal werkenden en ook de lengte van het werkzame leven mee. En in die statistieken doet Nederland het verbluffend goed. We werken meer dan het Europese gemiddelde en meer dan de Duitsers, Belgen en Fransen. Ten slotte, vers van de pers, ook in 2024 zijn we weer meer uren gaan werken.
Dankzij deeltijd werken we zo veel
Het werken in deeltijd maakt onze hoge arbeidsparticipatie mogelijk. Daardoor nemen studenten, maar ook ouderen tot hoge leeftijd deel aan de arbeidsmarkt. Ook zorgt het ervoor dat ouders kinderen met werk kunnen combineren. Niet voor niets ging de enorme toename van het aantal gewerkte uren hand in hand met een toename van het aantal deeltijders in de beroepsbevolking. Zonder deeltijd zouden minder mensen werken.
De deeltijdsprinsesjes zijn eigenlijk ridders, van het type Jeanne ‘d Arc
En het waren juist vrouwen die de afgelopen decennia meer zijn gaan werken, waardoor de arbeidsparticipatie zo is gestegen. Daarnaast doen vrouwen veel meer onbetaald werk dan mannen. Als je al het onbetaalde en betaalde werk bij elkaar optelt kom je uit op een even lange werkweek. Het zou dus moeten gaan over de verdeling van betaald en onbetaald werk (denk 32-urige werkweek), in plaats van over ‘meer werken’.
Mannen die vrouwen vertellen dat ze harder moeten werken
Dat maakt de pleidooien van de bovengenoemde mannen extra opvallend. Telkens zijn het mannen die zeggen dat deeltijders (en dus vaak vrouwen) meer uren moeten gaan werken. Tijd om daar eens mee te kappen, en wat extra werk te gaan verzetten in het huishouden. En of, om de 32-urige werkweek in te voeren.
En verder deze week...
Paul de Beer mengde zich in het inflatiedebat en schreef een pleidooi voor hogere lonen om de inflatie te bestrijden in ESB.
Studio Tegengif interviewde Jochen Mierau over gezondheidsverschillen. Dat die toenemen is niet alleen onrechtvaardig, maar ook slecht voor de economie.
Herhaling is key. ;) Wij schreven dus zelf een opiniestuk in de Volkskrant. Ga dat lezen!!
Tot slot: een beetje vreemd, maar wel lekker (de kliekjes uit onze Slack-kanalen)
Kennen jullie hem nog? Graaaiiiiiflatie. En Hayak of Hayek?
Vond je dit nou een leuke nieuwsbrief? Geef ons een like, en stuur hem door naar anderen die mogelijk ook interesse hebben!
Heb je ideeen voor onderwerpen om te bespreken? Reacties? Mail ons!
Goed om niet alleen te vergelijken met de EU. Dan ligt de lat wel een beetje te laag.
Vergelijking met Zweden en Denemarken legt lat hoger.
Pleidooi dat vrouwen in deeltijd moeten blijven werken is een CDA geluid.
Niet Rood en progressief en geëmancipeerd.
Overigens ook zonder kinderen werken veel vrouwen in deeltijd.
En dat terwijl de jongste generaties hoger zijn geschoold dan mannen.